In het werk 'Phenomenology of the Sacred' onderzoekt Prabhuji de fenomenologie, een van de meest invloedrijke filosofische stromingen van de twintigste eeuw. Hij volgt de ontwikkeling ervan vanaf Husserl, met zijn analyse van de intentionele constitutie van verschijnselen, die vereist dat de these van de natuurlijke houding – door middel van de epoché en fenomenologische reductie – tussen haakjes wordt geplaatst om de ervaring te beschrijven zoals die gegeven is.
Bij Heidegger wordt fenomenologie geherinterpreteerd als de methode van fundamentele ontologie: een onderzoek naar de betekenis van het Zijn via de analyse van het Dasein. Michel Henry verschuift de focus naar de zelfbetrokkenheid van het Leven, begrepen als een immanente en niet-intentionele manifestatie, onzichtbaar voor de alledaagse en intentionele fenomenaliteit van de wereld. Jean-Luc Marion radicaliseert het principe van gegevenheid en thematiseert verzadigde verschijnselen, als onderdeel van een uitbreiding van de methode die sommige critici de "theologische wending" hebben genoemd.
Op basis hiervan presenteert Prabhuji zijn Retroprogressieve Fenomenologie, een uitgebreide fenomenologie die openbaring en het heilige onderzoekt, begrepen als de straling van een oerlicht waarvoor het bewustzijn zich opent in een ontvankelijke en meditatieve houding. Dit perspectief transformeert onze relatie met de wereld: bewustzijn en licht zijn verweven in de manifestatie van het Zijn, waardoor waarneming en cognitie mogelijk worden. Evenzo stelt hij licht voor als de oorsprong, het principe en de basis van ervaring.
Eerste editie, 2025, softcover, Engelstalig, 585 pagina's.
.jpg)
Prabhuji
Prabhuji is een schrijver, abstract schilder, een avadhūta, een universalistische Advaita mysticus, een trouw officieel lid van het hindoeïsme, de schepper van het Pad van Retroprogressieve Uitlijning en een gerealiseerde meester. Toen hij acht jaar oud was, had hij een mystieke ervaring die zijn zoektocht naar de Waarheid, of de Ultieme Realiteit, motiveerde. Dit transformeerde zijn leven in een authentieke innerlijke en uiterlijke pelgrimstocht.
Hij heeft meer dan vijftig jaar gewijd aan het verkennen en beoefenen van verschillende religies, filosofieën en paden van bevrijding. Hij heeft de leringen van grote meesters, sjamanen, priesters, machis, shifu's, roshi's, shaykhs, daoshi's, yogi's, pastors, swami's, rabbijnen, kabbalisten, monniken, goeroes, filosofen, wijzen en heiligen in zich opgenomen die hij persoonlijk bezocht tijdens zijn jaren van zoeken. Voor hem is ontwaken op het niveau van bewustzijn, of het transcenderen van het egoïstische fenomeen, de volgende stap in de evolutie van de mensheid. Prabhuji koos ervoor zich terug te trekken uit de maatschappij en het leven van een kluizenaar te leiden. Zijn dagen brengt hij door in eenzaamheid, biddend, schrijvend, schilderend en mediterend in stilte en contemplatie.